Actie: onderzoeken en diagnose
Je vertrouwd maken met je lichaam is de beste manier om eventuele onregelmatigheden zoals knobbels of zwellingen snel te ontdekken. Controleer dus regelmatig of je niets verdachts ziet of voelt.
Een zwelling of knobbel die blijft groeien? Onverklaarbare pijn, zelfs ’s nachts, die maar niet overgaat? Ga ermee naar je huisarts. Er is niets om je voor te schamen. En krijg je te horen dat die bult geen kwaad kan, ga dan gerust terug als je je zorgen maakt. Beter een keer te veel naar de dokter dan te weinig. Hoe sneller de tumor wordt ontdekt, hoe eenvoudiger de behandeling en hoe beter de prognose.
Onderzoeken voor wekedelensarcomen
Vermoed je arts een wekedelensarcoom, dan is het eerste onderzoek een echografie om een beeld te krijgen van de aard en de omvang van het gezwel. Een echografie gebeurt bijvoorbeeld ook tijdens een zwangerschap en zo’n onderzoek is volkomen pijnloos en ongevaarlijk.
Aan de hand van een echografie wordt nagegaan of het gezwel sterker doorbloed is – kankerweefsel is namelijk sterker doorbloed dan zijn omgeving.
Zo ja, dan volgt er een MRI, een magnetische resonantiescan, met contraststof, om te kijken of het gezwel inderdaad kenmerken vertoont van een sarcoom.
Onderzoeken voor botsarcomen
Bij een vermoeden van een botsarcoom wordt eerst een radiografie genomen, een pijnloos onderzoek, net zoals je zou krijgen als je bijvoorbeeld je enkel hebt verstuikt en men wil een breuk uitsluiten. Is er op de radiografie iets verdachts te zien, dan wordt er ook een scan gemaakt – een CT-scan en/of een MRI-scan of een botscan met contraststof, om te controleren of de tumor beantwoordt aan het beeld van een sarcoom en om de precieze plaats en omvang ervan te bepalen.
Extra onderzoeken
Vermoed je arts een wekedelensarcoom, dan is het eerste onderzoek een echografie om een beeld te krijgen van de aard en de omvang van het gezwel. Een echografie gebeurt bijvoorbeeld ook tijdens een zwangerschap en zo’n onderzoek is volkomen pijnloos en ongevaarlijk.
Aan de hand van een echografie wordt nagegaan of het gezwel sterker doorbloed is – kankerweefsel is namelijk sterker doorbloed dan zijn omgeving.
Zo ja, dan volgt er een MRI, een magnetische resonantiescan, met contraststof, om te kijken of het gezwel inderdaad kenmerken vertoont van een sarcoom.
In afwachting van de diagnose
Pas als de resultaten van het weefselonderzoek bekend zijn, ongeveer tien dagen later, kan je arts een definitieve diagnose stellen. De verleiding is wellicht groot om in afwachting van de diagnose alvast te gaan surfen op het internet. Toch doe je dat beter niet. Er is weliswaar heel wat informatie over sarcomen te vinden, maar als je begint te zoeken voor je weet wat er aan de hand is zie je algauw door de bomen het bos niet meer. Op dat moment heeft het ook weinig zin om allerlei diagnoses, oorzaken, behandelingen en prognoses uit te pluizen. En opbeurende lectuur is het al evenmin.
Wat kun je dan beter wel doen? Een lijstje maken met alle vragen die je hebt, hoe banaal ze ook mogen lijken, zodat je goed voorbereid bent als je arts de diagnose met je bespreekt.